Ik ga naar huis

Na de trekking heb ik mijn werk weer opgepakt. Beetje bij beetje, deels doordat ik zelf moeite had om op gang te komen na de intensieve trekking. Deels doordat Tihar en nog een andere feestje voor dichte deuren zorgden.

Op Maitri Griha hebben we er een nieuw meisje bij. Asmita is een leukerd, en het is fijn dat er wat meer meisjes komen. Een jongetje is weg omdat hij naar de andere kant van de stad is verhuisd. De familie vindt dat we hem daar maar op moeten komen halen, maar dat kan natuurlijk niet, het kost veel te veel tijd en geld. Als ze weer in de buurt komen wonen is hij natuurlijk weer heel erg welkom. De andere kinderen zijn er weer en het is heerlijk om ze te zien en voor mijn vertrek nog even tijd met ze door te brengen. Volgende week is er een medisch team uit Nederland waar alle kinderen een gezondheidsonderzoek kunnen krijgen. Het is erg fijn dat dit kan. Karin zal namens onze stichting met de kinderen meegaan. Zij pakt wat werk van mij over en daar ben ik heel blij mee. Ook de vrijwilligster Anne zal meegaan. Ik vind het heerlijk om te zien hoe zij het naar haar zin heeft en hoe betrokken ze is naar de kinderen en de staf toe.

Na Dasain, het grote festival waarbij alles dicht is, is er een nieuwe kok gekomen, een leuk jong joch die lekker kan koken en lief is met de kinderen. De oude kok is naar het buitenland vertrokken. Ook de juf, die hele goede juf, is naar het buitenland. Ik heb er slechte nachten van gehad, want hoe vind je een nieuwe juf? Gelukkig is het Pema gelukt om heel snel iemand te vinden. Purnam is een hele leuke meid die erg goed met de kinderen omgaat. Ze is lief maar streng. Als de kinderen iets doen wat niet mag, elkaar slaan bijvoorbeeld, zegt ze er wat van en moeten ze sorry zeggen. Ze speelt met de kinderen en praat veel met ze. Ze spreekt ook nog eens goed engels, wat voor mij erg prettig is. Ik heb haar pas twee keer aan het werk gezien maar ze lijkt fantastisch. Een enorme opluchting. Hopen dat ze blijft en niet ook naar het buitenland gaat… De rest van de staf is goed bezig. Met de nieuwe mallen om kaarsen te maken gaan ze zo snel mogelijk aan de slag. Pema heeft in de kaarsenmakerij is Soest goed opgelet, en hij weet hoe hij het kan aanleren aan de rest van de staf en de kinderen.

Ik heb zelf helaas geen tijd meer om wat te doen. Wegens familieomstandigheden ga ik 4 weken eerder naar huis dan gepland. Ik ben blij dat het me gelukt is om mijn ticket te vervroegen. Hoe jammer ik het ook vind om mijn verblijf hier eerder af te breken, het is geen moeilijke beslissing geweest. Ik wil in Nederland zijn, bij Hans, bij mijn schoonfamilie. Nepal loopt niet weg, mijn werk hier kan ik ook volgend jaar weer oppakken. Dat ga ik ook zeker doen, als het even kan in het voorjaar al. Het afscheid van Nepal is tijdelijk. Ik ga naar huis.