we zijn weer thuis
Blijf op de hoogte en volg Marcelin
12 September 2012 | Nederland, Amersfoort
Boudha, 11 september 2012.
Daar ben ik weer, in mijn eigen appartement, met uitzicht dat ik nu niet kan zien omdat het donker is. Met de spullen die ik in de handbagage bij me had, want mijn rugzak is onderweg ergens blijven steken.
Ik begon vanochtend prima, gisterochtend was het trouwens. Maar al op Schiphol kreeg ik een sms van Lufthansa dat mijn vlucht naar München vertraagd was. Dus ik was mijn aansluiting al kwijt voordat ik op weg was. Ik heb mijn vlucht laten omboeken, via Frankfurt, 9 uur extra reistijd. Reizen is wachten…
Onderweg beleefde ik weinig: wat slapen, wat eten, boekje lezen. De vluchten naar Frankfurt en naar Doha zaten vol, maar het laatste vliegtuig van Doha naar Kathmandu was nog niet half gevuld. Opvallend genoeg met bijna alleen maar Nepalezen, er zaten maar 5 toeristen in. Ik vraag me af of dat dan toch komt doordat het 11 september is, dat westerlingen dan niet in een vliegtuig willen stappen.
Het was nog net licht toen ik landde in Kathmandu, maar door de dichte bewolking kon ik niks zien totdat we landden. Kinders ik ben zo blij om hier te zijn. Ik ben uitbundig begroet op het vliegveld door Martine en Pema en Bhim. Heerlijk om zo onthaald te worden. Nog even een formuliertje ingevuld in de hoop mijn bagage morgen alsnog te krijgen en hup, in de auto naar het guesthouse. Ook daar een heel ontvangstcomité. Het is super om iedereen weer te zien, nou, ja bijna iedereen., want van de medewerkers van het guesthouse is er namelijk één voor een paar jaar naar Zuid Korea, een ander zit voor 3 jaar in Saudi Arabië. Zijn vrouw vindt dat niet zo gezellig. Ze hopen daar veel geld te kunnen verdienen als gastarbeiders. Een jongere broer van Lobsang, de man van Martine, is onlangs getrouwd. Anders dan in Nederland is dat hier in 5 dagen geregeld. Zijn kersverse vrouw is een lekker pittige meid die nu ook voor het guesthouse werkt. Ze zijn in mijn ogen piepjong, maar ik heb dan ook een brilletje nodig.
Ik heb mijn plunjebaal met zooi die ik hier achterlaat ook vast uitgepakt in de hoop er een onderbroek in te vinden. Helaas, die zit er niet in. Wel veel kleren maar die ruiken niet helemaal fris na 9 maanden in een dichte zak. Even een wasje dus maar, kan ik tenminste morgen iets schoons aan. Want morgen is er weer een dag in Nepal, dan ga ik in Bhaktapur mijn vriendin Joyce opzoeken. Eerst even bij Maitri Griha langs, kijken hoe het met de kinderen is. En beltegoed op mijn telefoon zetten. En pinnen, boodschappen doen, maar vooral kletsen met de staf. En dan is er overmorgen weer een dag in Nepal, en nog een, en nog een, enzovoorts.
Het is alweer woensdag, oftewel: allemaal stemmen graag. Ik ga zo nog even achter mijn bagage aan, en vanmiddag naar Bhaktapur. Er is bhanda, oftewel staking, waardoor de kinderen niet op Maitri Griha zijn. Misschien loop ik zo toch even langs, de staf en de vrijwilligster gedag zeggen. Gelukkig is het wassen, pinnen en boodschappen doen wel gelukt. Ook doet het internet het inmiddels, met wat haperingen maar dat went wel weer. Binnenkort meer over de recente veranderingen in Nepal.
Daar ben ik weer, in mijn eigen appartement, met uitzicht dat ik nu niet kan zien omdat het donker is. Met de spullen die ik in de handbagage bij me had, want mijn rugzak is onderweg ergens blijven steken.
Ik begon vanochtend prima, gisterochtend was het trouwens. Maar al op Schiphol kreeg ik een sms van Lufthansa dat mijn vlucht naar München vertraagd was. Dus ik was mijn aansluiting al kwijt voordat ik op weg was. Ik heb mijn vlucht laten omboeken, via Frankfurt, 9 uur extra reistijd. Reizen is wachten…
Onderweg beleefde ik weinig: wat slapen, wat eten, boekje lezen. De vluchten naar Frankfurt en naar Doha zaten vol, maar het laatste vliegtuig van Doha naar Kathmandu was nog niet half gevuld. Opvallend genoeg met bijna alleen maar Nepalezen, er zaten maar 5 toeristen in. Ik vraag me af of dat dan toch komt doordat het 11 september is, dat westerlingen dan niet in een vliegtuig willen stappen.
Het was nog net licht toen ik landde in Kathmandu, maar door de dichte bewolking kon ik niks zien totdat we landden. Kinders ik ben zo blij om hier te zijn. Ik ben uitbundig begroet op het vliegveld door Martine en Pema en Bhim. Heerlijk om zo onthaald te worden. Nog even een formuliertje ingevuld in de hoop mijn bagage morgen alsnog te krijgen en hup, in de auto naar het guesthouse. Ook daar een heel ontvangstcomité. Het is super om iedereen weer te zien, nou, ja bijna iedereen., want van de medewerkers van het guesthouse is er namelijk één voor een paar jaar naar Zuid Korea, een ander zit voor 3 jaar in Saudi Arabië. Zijn vrouw vindt dat niet zo gezellig. Ze hopen daar veel geld te kunnen verdienen als gastarbeiders. Een jongere broer van Lobsang, de man van Martine, is onlangs getrouwd. Anders dan in Nederland is dat hier in 5 dagen geregeld. Zijn kersverse vrouw is een lekker pittige meid die nu ook voor het guesthouse werkt. Ze zijn in mijn ogen piepjong, maar ik heb dan ook een brilletje nodig.
Ik heb mijn plunjebaal met zooi die ik hier achterlaat ook vast uitgepakt in de hoop er een onderbroek in te vinden. Helaas, die zit er niet in. Wel veel kleren maar die ruiken niet helemaal fris na 9 maanden in een dichte zak. Even een wasje dus maar, kan ik tenminste morgen iets schoons aan. Want morgen is er weer een dag in Nepal, dan ga ik in Bhaktapur mijn vriendin Joyce opzoeken. Eerst even bij Maitri Griha langs, kijken hoe het met de kinderen is. En beltegoed op mijn telefoon zetten. En pinnen, boodschappen doen, maar vooral kletsen met de staf. En dan is er overmorgen weer een dag in Nepal, en nog een, en nog een, enzovoorts.
Het is alweer woensdag, oftewel: allemaal stemmen graag. Ik ga zo nog even achter mijn bagage aan, en vanmiddag naar Bhaktapur. Er is bhanda, oftewel staking, waardoor de kinderen niet op Maitri Griha zijn. Misschien loop ik zo toch even langs, de staf en de vrijwilligster gedag zeggen. Gelukkig is het wassen, pinnen en boodschappen doen wel gelukt. Ook doet het internet het inmiddels, met wat haperingen maar dat went wel weer. Binnenkort meer over de recente veranderingen in Nepal.
-
12 September 2012 - 07:10
Danielle:
Lieve Marc, fijn, fijn, fijn, behalve van je rugzak dan.
wij gaan stemmen en jij bent allang onderweg naar Joyce.
Fijn dat je thuis gekomen bent.
heb het goed.
xxx Danielle -
12 September 2012 - 08:43
Gelske:
Hoi hoi,
Wat een verhaal weer, ben blij dat je toch goed bent aangekomen en ach die bagage komt vast ook wel! Geniet er lekker van om weer in je "eigen" Nepal te zijn!!
Liefs Gelske en een knuffel van de kids! -
12 September 2012 - 11:47
Jelle:
Marcelin!
Toen ik dit las was ik weer even terug in Kathmandu! Wat een geweldig verslag en erg leuk om te lezen!
Doe iedereen de groetjes en veel liefs vanuit Nederland!
Liefs,
Jelle -
12 September 2012 - 13:09
Aline:
Fijn dat je veilig aangekomen bent Marcelin!
Geniet daar. En als ik wat onderbroeken moet opsturen, geef je maar een gil ;-)
Liefs, Aline -
12 September 2012 - 15:54
Ineke:
Fijn dat je goed aangekomen bent en je weer zo helemaal thuis voelt in Nepal. Geniet ervan.
Liefs, Ineke
-
13 September 2012 - 14:43
Cocky:
Wat een belevenissen, maar het komt vast allemaal goed. geniet van de tijd dat je weer in Nepal bent en tot ziens.
groet, Cocky -
13 September 2012 - 18:00
Geeske En Ria:
Ha die lieve Marcelin,
Zo lekker vertrouwd klinkt dit, wat heerlijk toch! Geniet en een dikke kus van ons uit Portugal
X -
13 September 2012 - 19:04
Renate:
Dag lieve Marcelin, wat heel heerlijk om jouw bericht te lezen met zoveel herkenbare momenten( vooral de geur in lang niet uitgepakte zooi); wat is zo een nomadenleven , hier en daar, dan zalig!
Ik heb net vandaag geboekt: Qatar, via munchen- doha- ktm. BLIJ!
wil je kalpana een dikke knuffel en veel liefs geven van mij? het is zeker niet fijn voor haar dat Ressam weer weg is, en nu nog wel voor 3 jaar! Zij is een dappere dame.
Zie ik je nog daar? ik kom 24 nov.aan.....hope so, en dan zou ik alvast heel graag met jou, elisabeth en martine een happy hour willen plannen!
Alle liefs en heel goeie tijd daar, Xrenate -
13 September 2012 - 22:29
Yvonne:
Hoi marcelin! Leuk om je verslag te lezen. Ik lees zoveel enthousiasme in je verhaal, leuk! Fijne tijd daar! Groetjes Yvonne ('van Zafant') -
14 September 2012 - 09:34
Marcelin Ter Horst:
wat een leuke lieve reacties, goed om te weten dat er zoveel fijne mensen zijn die meeleven. Thanx allemaal. Onderbroeken opsturen hoeft trouwnens niet meer gelukkig.
En Renate: ik zie je in het guesthouse! Hoera! -
14 September 2012 - 11:58
Barbara Zielman:
Ha ha dat is grappig jij hebt de natste september in jaren, wij hadden de droogste jullie in Australie.
Fijn dat je daar nog wat spullen had anders kleren lenen?
Begrijp dat je je rugzak inmiddels terug hebt.
Veel plezier.
-
16 September 2012 - 21:06
Bernadette & Joke:
home sweet home..!
geniet er maar lekker van, we zien je snel:-)
ha, ha, já we bellen hoe laat en wanneer
liefs, be & jo -
16 September 2012 - 23:02
:
Hoi Marcelin,
Vandaag je ouders ontmoet en gehoord dat je in Nepal zit. Ik ben er slechts een maal geweest (rondreis Noord-India en Nepal in 2000). Ik kon toen trouwens ook pootjebaden op straat. Ik kan me voorstellen dat dit land je aantrekkingskracht heeft.
Fijne voortzetting van je reis.
Groetjes van een oudklasgenoot,
Saskia de Jong -
17 September 2012 - 20:56
Dick:
Lieve Marcelin.
Fijn te horen over je 'thuiskomst' in Nepal. Tja, zo vergaat het ons ook steeds. Wanneer we na een lange periode Nepal, terug naar huis gaan vinden we het toch wel prettig de kolerezooi , de armoe en het ongerief achter ons te kunnen laten. Om vervolgens bij een volgend bezoek weer als een kind zo blij te zijn dat we weer terug zijn.
Met ons alles goed in Haule.
We verheugen ons op je komende berichten.
Doe alle bekenden de groetjes.
Dick en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
