afscheid en vakantie

Ik zit op het dakterras van the valley guesthouse. Het uitzicht is prachtig, helaas hangen er lakens voor. Als de wind ze omhoog wappert zie ik Changu Narayan voor me liggen, en de heuvels daarachter. Rechts van me is de stoepa, met het vliegveld ernaast. Van de week zat ik hier op een avond, in het donker, bier te drinken met Sanne, toen er zo'n grote Boeing opsteeg. Dat voelt dan echt alsof 'ie in je achtertuin rijdt. Overdag lijkt het om de een of andere reden verder weg, meer de tuin van de buren.

Het is heet vandaag, de zon brandt. De heuvels zijn wat nevelig, rondom de vallei liggen wolken. 's Avonds koelt het al lekker af, ideaal weer dus. Binnenkort zullen de nevels steeds meer optrekken en begint het heldere najaarsweer: het perfecte trekking seizoen.

Wij gaan ook op trekking, naar Manaslu. Tenten mee, Lobsang mee als gids, Bim mee als kok, een hoop dragers mee, een oud collega van Martine en zijn vriendin mee, en we gaan 20 oktober op pad. De tenten zijn vorige week gekocht, het ziet er super uit. Lobsang stond helemaal te glimmen, en ik werd uitgelachen omdat ik stond te juichen.
Maar 20 oktober is nog ver weg. Voor die tijd heb ik nog een hele vakantie, die gisteren is begonnen.

Met Maitri Griha zijn we vorige week nog een dagje uit geweest. We zijn gaan lopen naar een picknick plaats bij het Phulari klooster. Prachtig uitzicht, vanaf een heuvelruggetje alle kanten op. We hebben heerlijk gegeten, Gita had gekookt samen met Radha en Chandrakala. Na het maken van erg veel foto's zijn we naar het klooster gelopen met Dorje, de broer van Urken. Hij woont in Phulari, al 8 jaar vertelde hij. Hij is nu 17. Dorje heeft een groeiprobleem, waardoor hij scheef groeit en veel pijn heeft. Na een operatie vorig jaar gaat het wat beter, de pijn ois minder en dat is een opluchting. Maar hij zal vaker operaties nodig hebben om te voorkomen dat hij krom groeit. Overigens is hier dus geen ziekenfonds enzo, de operatie is betaald door Nederlandse vrienden. We kregen een rondleiding door het klooster, geweldig natuurlijk om door een monnik rondgeleid te worden. Daarna zijn we weer afgedaald naar MG, nog anderhalf uur lopen... De jongens waren gesloopt, en de staff was er niet veel beter aan toe. De volgende dag had iedereen spierpijn volgens mij. Dat is best te doen, een dagje.

Na een paar dagen gewoon werken volgede het afscheid van de jongens. Eerst werd Shiva gehaald. Hij was behoorlijk van slag, maar helemaal blij toen hij zijn vader zag. Rikesh werd 's ochtend om half 6 gehaald, het hele huis werd wakker gerammeld... Gisteren heb ik afscheid genomen van Chandra, Sandesh en Sailesh, Ram en Jenish. Na dat afscheid heb ik me eerst even teruggetrokken in mijn appartement. Het was lastig om afscheid te nemen, ik ben me erg aan de jongens gaan hechten en zal ze missen.

Maar ik vind het ook wel lekker dat ik even niks hoef. Ik heb een druk jaar achter de rug, vooral de laatste maanden in NL waren heel vermoeiend.En de maanden hier ook... Nu dus tijd om bij te komen. Ik ben gisteren maar begonnen met een behandling bij de Spa hier om de hoek, een full body massage, een voetmassage en een facial, oftewel gezichtje schoonmaken ne masseren en een hoofdmassage erbij. 3 uur lang. Ik was stijf van het liggen, maar o wat lekker. Elke porie van mijn gezicht is drie keer uitgezogen en ik heb een heel rood hoofd ervan. Vandaag doe ik niks. En morgen ook niet, behalve een uurtje yoga op het dak. Voor donderdag heb ik niks gepland, en vrijdag ga ik alleen even naar Maitri Griha en doe ik verder maar niks denk ik. Zaterdag weer een uurtje yoga, en misschien dat ik dan zondag maar weer eens wat ga doen. Ik wil een paar dagen naar Chitwan, een national park in het zuiden van Nepal. Dat is een jungle met tijgers en neushoorns en tamme olifanten. Een heel andere kant vna Nepal die ik nog niet ken, maar waar ik inmiddels wel nieuwsgierig naar ben. Eens kijken of ik een jungle wandeling kan maken, het schijnt dat ze dat ook wel eens combineren met een kanotripje. Klinkt goed.

Zaterdag over een week (nog 11 nachtjes) komt Hans. Ik verheug me daar enorm op. Heb heel veel zin om hem alles te laten zien, mijn dagelikse loopje naar het werk, alle restaurantjes waar ik heb gezeten. Ria en Geeske komen geheel toevallig dezelfde dag aan, ze komen ook in the valley guesthouse. Gezellig. Tegen dietijd ben ik vast wel uitgerust en helemaal klaar om Nepal verder te gaan ontdekken.

Veel liefs,
Marcelin.